Onverbroken
Geen die daarginds uw graf nog vindt; er rest van u portret nog brief. Maar ik die kind ben van uw kind ik heb u uit de verte lief. En gij mij, onbetwijfelbaar. Er is een weten van elkaar dat tijd en afstand overwint. Soms grijpt ge even in; ik merk het aan een stemming in het werk, een wenk: ik leg de schrijfstift neer; die lichte verwijzing komt van u. Het vers handhaaft zich continu. Er is bericht, over en weer. Ida Gerhardt (1905-1997) |