Basisgemeenschap Exodus
  • Thuis
  • Vieringen
  • Wie wij zijn
  • Voor leden
    • Uitleg 2023
    • Ledenlijst
    • Inschrijflijsten
    • Huishoudelijke zaken/KG
    • Wegwijzer
    • Activiteiten intern
    • Jubileum
    • Startdag
    • Uitleg eerste zondag >
      • November 2020
      • Oktober 2020
      • Juli 2020
      • Februari 2020
      • Maart 2020
      • Oktober 2019
      • September 2019
      • Uitvaart Jan, augustus 2019
      • Juli 2019
      • Juni 2019
      • Mei 2019
      • Pasen 2019
      • April 2019
      • Maart 2019
      • Februari 2019
      • Januari 2019
      • Kerst 2018
      • December 2018
      • November 2018
      • Uitvaart Maarten
      • Oktober 2018
      • September 2018
      • Juli 2018
      • Juni 2018
      • Mei 2018
      • Pasen 2018
      • Maart 2018
      • Februari 2018
      • Januari 2018
      • Kerst 2017
      • December 2017
      • November 2017
      • Oktober 2017
      • September 2017
      • Juli 2017
      • Pinksteren 2017
      • Mei 2017
      • Pasen 2017
      • April 2017
      • Maart 2017
      • Februari 2017
      • Januari 2017
      • Kerst 2016
      • December 2016
      • November 2016
      • Oktober 2016
      • September 2016
      • Augustus 2016
      • Juli 2016
      • Juni 2016
      • Pasen 2016
      • Maart 2016
      • Februari 2016
      • Januari 2016
      • 2015 >
        • December 2015
        • November 2015
        • Oktober 2015
        • September 2015
        • Juli 2015
        • Juni 2015
        • Mei 2015
        • April 2015
        • Maart 2015
        • Februari 2015
        • Januari 2015
      • 2014 >
        • Kerst 2014
        • December 2014
        • November 2014
    • Derde zondag >
      • Oktober 2020
      • Maart 2020
      • Februari 2020
      • November 2019
      • Oktober 2019
      • Maart 2019
      • Mei 2018
      • April 2018
      • Februari 2018
      • Januari 2018
      • November 2017
      • Oktober 2017
      • Verloren brieven 2017
      • Mei 2017
      • Maart 2017
      • Februari 2017
      • November 2016
      • Oktober 2016
      • Mei 2016
      • April 2016
      • Februari 2016
      • Januari 2016
      • 2015 >
        • November 2015
        • Oktober 2015
        • Liturgie derdezondagviering
        • Mei 2015
        • Maart 2015
        • Februari 2015
        • Januari 2015
    • Kolumns
    • Restjes
    • Redactie
  • Gedicht van de maand

JAARTHEMA EERSTEZONDAGVIERING 2011-2012

Wegens verbouwing geopend

Een belangrijke rol komend jaar voor de geloofsbelijdenis, oftewel de “12 artikelen des geloofs”, ook wel genoemd: het “Credo”.

Te zien als een degelijk bouwwerk, een huis waarin mensen eeuwenlang konden leven, maar dat nu voor ons gevoel aan het verzakken is, lekt, beschimmeld is, in elkaar dreigt te storten, kortom dat voor velen van ons onbewoonbaar lijkt geworden.
Wat nu, nieuw behangetje? Herinrichten? Een paar muurtjes uitbreken? Of toch tot de grond toe slopen en opnieuw bouwen? Het wordt een jaar voor klussers.

Ook een jaar voor “taxateurs”, want wat is het waard? In ieder geval een thema, waarin de theologische “Praxis” een verrassend concrete betekenis krijgt in het “Gamma” van onze particuliere geloofsovertuigingen. De teksten die we lezen hebben allemaal iets met de bouw van doen.

1. Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper des hemels en der aarde.
2. En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heer;
3. die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria;
4. die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven,
5. nedergedaald ter helle; ten derde dage wederom opgestaan van de doden;
6. opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand Gods, des almachtigen Vaders;
7. vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden.
8. Ik geloof in de Heilige Geest.
9. Ik geloof één heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen;
10. vergeving der zonden;
11. wederopstanding des vlezes;
12. en een eeuwig leven.

JAARTHEMA derdezondagviering 2011-2012

Jij, die mij ik maakt

Nog maar een halve eeuw geleden maakte bijna iedereen deel uit van duidelijke sociale verbanden: gezin, familie, kerk, geboorteplaats. De meeste mensen hadden een “milieu” waarin gemeenschappelijke waarden en normen golden. Je wist wat de woorden goed en kwaad, mens en god, betekenden. Je wist waar je bij hoorde en wat je daarom (geacht werd) geloofde (te geloven).

Vandaag is voor veel mensen het zicht op waar ze bij horen verdwenen. 

Bij welke gemeenschap, welke religieuze traditie, voel ik me thuis? Zijn er verhalen waar ik mezelf in herken, een gedicht, een liedje, een schilderij, een landschap, een buurt, een actie, een ideaal, klein of groot. Geloof ik nog in een bezield verband? Het is niet meer vanzelfsprekend, je “moet”  kiezen.

In zijn in 2008 geschreven boekje ”Jij die mij ik maakt” gaat Huub Oosterhuis op zoek naar mensen en gebeurtenissen die hem inspireren. Hij begint het boekje met het gedicht   “Ken jij mij”.

Een psalm over gekend en bemind willen zijn. Wie wil dat niet? Jij?

Wie, ik?

“Je kent jezelf niet, je bent niet zoveel”, lees je in het gedicht. Het verlangen gekend te worden, gehoor te vinden, lijkt sinds een jaar of tien, twintig, onstuitbaar. We beleven de jaren van contact -advertenties, praatgroepen, praatprogramma’s interviews, sms’jes, in een overvloed en met een intensiteit die een mensenleeftijd geleden niet denkbaar was. We willen vertellen, onthullen, bekennen, ondervraagd worden, ernstig genomen worden en herkend. Gezien worden.

Huub Oosterhuis wordt geïnspireerd door Emmanuel Levinas, die ons een levensvisie heeft nagelaten waar niet het ik-bewustzijn het uitgangspunt is, maar de confrontatie met “de ander”. Ook Dietrich Bonhoeffer noemt in zijn gevangenisbrieven niet het “alles overstijgende” transcendent, maar het aanraakbaar-dichtbije, de naaste. Centraal bij hen staat de toewijding aan de andere mens, elkaar te dienen. Vanaf het moment dat een ander mens mij ziet, aanspreekt, een beroep op mij doet, sta ik in zijn dienst.

En omdat je gezien wordt, word je ik. Andere, eerdere mensen, maken je “ik”, door je aan te kijken, aan te raken, aan te spreken. Was je nooit  “in aanraking gekomen”, je zou een cactus geworden zijn. Had niemand naar je gekeken, je was een blinde muur geworden.

Wat we in de basis (in onze vieringen) over god zeggen is vooral een manier om uit te drukken hoe wij over het leven zelf denken. Wie zijn wij? Wat doen we hier? Wie of wat maakt ons bestaan de moeite waard?  We proberen er woorden voor te vinden: heb elkaar lief, doe recht, maar soms is de wereld moeilijk en zakt de moed ons in de schoenen.

Ze zouden er echter niet meer zijn die woorden als ze niet ieder uur, ergens in de wereld gedaan zouden worden. We zorgen voor mishandelde kinderen of geven zwemles. We maken muziek of  werken in een hospice. We kijken naar elkaar om in de basis. We doen wat onze handen vinden om te doen, we zien wel; op zoek naar goedheid en gerechtigheid; we kijken om ons heen en zijn te vinden voor wie ons zoeken.

Elke maand laten we een portret passeren van iemand die ons heeft geraakt. Iemand die een wezenlijke verandering in het leven heeft meegemaakt.